ملت لیتوانی را اغلب ملتی شاعرپرور و سرزمینشان را، سرزمین شعر میدانند. شعر در ادبیات لیتوانیایی جایگاه ویژهای دارد. دلایل تاریخی مختلفی باعث شده است که شعر در لیتوانی پیشینهی بیشتری از نثر داشته باشد. نسلهای مختلف شاعران لیتوانیایی با سرودههای خود ملت لیتوانی را ساخته و پرداخته و راهبری کردهاند. شعر لیتوانی ریشههای ژرفی در سنت کهن و عمیق ترانههای مردمی و عامیانه دارد. در فرهنگستان علوم لیتوانی تا به امروز تقریباً نیم میلیون از متون مکتوب ترانههای عامیانه ثبت و نگهداری شده است. این سنت نیرومند ترانههای محلی در سرودههای غنایی و رمانتیک شاعران لیتوانیایی از نسلهای مختلف بازتاب یافته است.